วันพระจันทร์ส่องแสง (ป๋อจ้าน)
ความทรงจำในวัยเยาว์ของปรเมษฐ์ไม่ได้สวยงามนัก แต่มันก็แสนล้ำค่า เพราะเป็นช่วงเวลาที่มีเขาคนนั้นอยู่เคียงข้าง
ผู้เข้าชมรวม
2,882
ผู้เข้าชมเดือนนี้
30
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ตัวละครหลัก
- จันทร์พิมล แซ่เซียว/จ้าน
- ปรเมษฐ์ หวังสิริอนันต์/อี้ป๋อ แซ่หวัง/แพทริก หวัง
*
“พี่จ้าน
จันทร์พิมลแปลว่าอะไร”
“ครูบอกว่า
แปลว่าพระจันทร์ที่ปราศจากมลทิน อืม... ก็คือพระจันทร์ที่ไม่หม่นหมอง พระจันทร์ที่แจ่มใสน่ะ”
“พระจันทร์แสนสวยเหรอ”
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้มั้ง”
“อื้อ
พี่จ้านเป็นพระจันทร์ที่สวยที่สุดเลย”
“เวลาท้องฟ้าไม่มีพระจันทร์และไม่มีพี่จ้านอยู่ข้างๆ
มันรู้สึกอ้างว้างมาก”
“พระจันทร์ไม่เคยหายไปไหนเสียหน่อย
เพียงแต่เธอมองไม่เห็นเท่านั้นเอง”
“พี่ไม่เหลือเยื่อใยให้ผมบ้างเลยหรือ”
“เธอถามคำถามนี้ ทั้งที่เราเพิ่งจูบกันเมื่อครู่นี้น่ะหรือ”
“ผมไม่ต้องการอะไร
ไม่ต้องการใครเลย ...นอกจากพี่จ้านคนเดียวเท่านั้น”
*
วันพระจันทร์ส่องแสง
Lamplighter
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาบางส่วนเกี่ยวกับความรุนแรงและอาจมีฉากสะเทือนใจ ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณ
ผลงานอื่นๆ ของ Lamplighter ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Lamplighter
ความคิดเห็น